कॉलेजमधले प्रेम . . .

कॉलेजमधले ते पहिले प्रेम,

अगोदर मैत्रीण नंतर नजर भिडली आणि झाला गेम,

गोड प्रेमळ गप्पांसोबत चालू झाला  प्रवास,

आयुष्याच्या वाटेवरील कायमची सोबती, हाच मनी विश्वास,

ते तिचे नाजुक निरागस हसणं आणि चांदणी सारखं लुकलुकनं,

धुंद वेड्या मनात असं येवून बसनं,

नविन प्रेम म्हंटलकी त्याला काही नविन नाव द्यावं,

ती मला सिन्नु म्हणायची म्हणून मी तिला निहारिका म्हनावं,

अशा सुंदर आणि प्रेमळ प्रवासात घडली एक गम्मत,

कॉलेज बरोबर संपुष्टात आलेले ते प्रेम पाहून तुटली माझी हिम्मत,

आयुष्यभर मित्रचं राहू असा जाताना केला तिने वादा,

तिच्या खुशीतच माझे प्रेम होते, म्हणून मी तिला कारणच नाही विचारले काय कम नी काय ज्यादा,

आज इतक्या वर्षानंतर देखील ती मैत्री जिवंत आहे,

पण तिच्या आठवणित तीळ तीळ मरतो आहे,

त्या वाटेवर मी तसाच तिच्यासोबत मैत्रीचा प्रवास चालतो आहे,

तिचे लग्न झाल्यावर तुटेल हे पण नाते, ह्या विचाराने एकटाच रडतो आहे,

नशिबाने काय खेळ मांडला हे कळलेच नाहिये,

पण कॉलेजात चालु झालेले ते प्रेम आजवर कधी वळलेच नाहीये . . .  


- दीपक पारधे