प्रेम आणि पाऊस . . .

प्रेम आणि पाऊस, जरा वेगळेच नाते,

प्रत्येक पावसात मन, अजूनही तिचेच गाणे गाते,

जसे पावसाच्या एका सरीने, सारी वृक्षवल्ली बहरते,

त्याच सरी बरोबर आजही तिच्या आठवणीने, प्रेमाची कळी फुलते,

असे तिचे ते प्रेम, अजूनही मनाला वेड लावते,

 तसेच पावसाची प्रत्येक सर, मनात काहूर माजवते,

आठवतोय मला, तिच्या चेहऱ्यावर पडलेला थेंब पावसाचा,

स्पर्श करताच तिला, मोती बनून भाग बनला माझ्या काळजाचा,

असे तिचे ते रूप आणि सौंदर्य, आजही आहे डोळ्यात साठलेले,

तिच्या स्पर्शासाठी जणू, नभात ढग दाटलेले,

असा पाऊसही जणू, तिचाच दिवाना होता,

त्या दिवाण्यांच्या यादीत, प्रथम क्रमांक मात्र माझाच होता,

पावसात फुललेले ते प्रेम, अगदी बहरले होते,

असे फुललेले फुल, सगळ्यांच्या नजरेने घेरले होते,

म्हणून संपताच तो पावसाळा, मिटल्या त्या साऱ्या खुणा,

पुढच्या पावसाळ्यात फक्त आठवणीच राहिल्या, हे न बोलवे कुणा,

असाच हा पावसाळा, कित्येक नाती बहरतो आहे,

पण माझ्यावर तो आजही, तिच्याच आठवणींचा वर्षाव करतो आहे . . . 

फक्त तिच्याच आठवणींचा वर्षाव करतो आहे . . .

- दीपक पारधे